- نسبِ نسلِ اول به "ایمان" برمی گردد؛ به ابراهیمِ حنیف که پدر ایمان بود... پای نسلِ دوم، در "خون" است؛ خونی که می رسد به سرخیِ ردِ تیغ بر گلویِ اسماعیلِ ذبیح، فرزندِ ابراهیم... اما سرسلسسله ی نسلِ سوم، قیدارِ نبی، فرزندِ اسماعیلِ نبی، فرزندِ زاده­ی ابوالانبیاء، ابراهیمِ نبی است که خود، صفت­ش "مدارا"ی با مردمان بود و پدرِ پدرانِ سلسله­ی خاتمِ انبیاست...و این نقشی است از قیدار، عمل بنده­ی کم­ترین، رضای امیرخانی(ص 7)

روز سیزدهم

نمی دانیم. . .

معشوق ِ حضرتِ حق است. . .

اسم معشوق را که جار نمی زنند

حضرت حق،عاشق ِ کسی اگر شد پنهان ش می کند

کاش پیش ِ حضرتِ حق، اسم نداشتیم، اما مرد بودیم

طوبا للغرباء!

قیدار/رضا امیرخانی

http://armageddon-110.blogfa.com/post/94/%D9%85%D9%86-%D9%88%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%B1%D8%B6%D8%A7-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-
فاطمه (هموطن)-شهریور91
به نام اولین نویسنده ی عالم

سال پیش که رو در روی امیرخانی نشسته بودم و به خرده ریزه های مستند نویسی گوش میکردم و مثلا یاد میگرفتم ،به جز من او کتابی ازش نخونده بودم از خودشم اطلاعات خاصی نداشتم

الان که دارم این سطر  رو مینویسم به مدد رسانی همسر برادر مرداد امسال با نیمه ی اول شهریور توفیق نصیب شد وپرنده ی سعادت رو سرمون نشست  تونستیم سری کتابای پدر لی جی رو بخونیم

زیاد اهل خوندن رمان های ایرانی نیستم به جز اسماعیل که یادم نیست نویسندش کیه و دوتا رمان ایرانیه عاشقانه وغش وضعفی که رفقا داده بودن، رمان ایرانی با محوریت بی تو هرگز با تو عمری نخوندم ولی آثار وضعیش رو تو رفقای رمان خون دیدم که به مرز امین اباد رسیدن

هر کدوم از کتابای امیرخانی کلی حرف داره واسه گفتن یعنی میشه در مورد هر خط کتابش نشست و حرف زد ولی از معضلات پیشرفت تکنولوژی که مثلا جهان رو کرده دهکده ،ما که حتی اگه تو یه خیابونم باشیم سالی همدیگه رو نمی بینیم تا بشینیم چهره به چهره حرف بزنیم پس متوسل به این فضا و در مورد هر کتاب یه خط نظر

من او:به عنوان اولین کتاب که  از آثار امیرخانی خوندم و به عنوان اولین رمان  ایرانی که غش وضعف بیخودی و فدات بشم های قبل انقلابی نداشت رمان خوبی بود یعنی جذبم کرد هر چی بود

ارمیا:از شخصیتش خوشم نیومد یعنی یه جورایی ازش بدم اومد آدمی مثل ارمیا بیشتر از مفید بودنشون مضر هستن چون الکی فضا اشغال کردن اونی که شر به پا میکنه حداقل داره یه کاری میکنه من کلا از آدمای خنثی که هیچ کاری نمیکنن ویه جورایی تیریپ خانقاه نشینی گرفتن و مثل بوققققققققققق میمونن خوشم نمیاد مثل ارمیا

یعنی از گریه هایی که برای امام (ره) هم داشت بدم اومد

بی وتن :برخلاف اینکه میگن ارمیا تو رمان اول بچه مثبت بود و تو بی وتن خراب شد من از بی وتن بیشتر خوشم اومد اگه بی ادبی های کتاب رو حذف کنی بی وتن یه کتابیه  که کلی نکته های خوب ومثبت به آدم یاد میده ،از فضای غرب،از نسبت بین آدم ها، حتی ایرانی های مقیم اونجا ،و خیلی نکته های دیگه که باعث شد من از بی وتن خوشم بیاد وبرام جذاب بشه

از به:خنثی بود، یعنی زیاد برام جال نبود شاید به خاطر همون اصطلاحات زیاد خلبانی که همش مجبور میشی به پاورقی رجوع کنی

داستان سیستان:حتی با اینکه بیشترچنین  صحنه هایی  روبه لطف گشت وگذار با سپاه وبسیج  تجربه کردم ولی خوندنشم برام جالب بود

ناصر ارمنی:چند تا قصش مثل خیابان یا این سه نفرش جالب تربود

قیدار:جالب نبود،یعنی نسبت به کتاب های قبلیش ضعیف تر بود از نظر موضوعی نه از نظر نوشتاری  

جانستان کابلستان:این کتاب فوق العاده خوب بود من باب اینکه تصویری که من از مردم افغان تو ذهنم داشتم رو تصحیح میکنه ولی به قول ادیب افغانی افراد مهاجر ایرانی بیشتر از افراد سطح پایین هستن که از راه غیر قانونی وارد کشور میشن و من حق دارم از مردم افغان سطح پایین به معنای فرهنگی کلمه مثل مردم سطح پایین کشور خودم بترسم وازشون دوری کنم

به خصوص از کودکان افغان که هر موقع می بینمشون واقعا میترسم به خاطر اتفاق وحشت ناکی که شاهدش بودم و هیچ وقت از ذهنم پاک نمیشه وشرمنده نمیشه کاریش کرد،حتی اگه هزاران کودک افغان ببینم وبراشون غش کنم ولی صحنه ای که دیدم ناباورانه تا مدت ها حالم رو بد کرده بود والان هم با ترس از کنار کودک افغان رد میشم

و ممنونم از جانستان کابلستان که چهره ی مردم ادیب و و مردمان واقعیه این کشور و در واقع برادران وخواهران چند قدمی رو بهم  شناسوند و باعث شد بیشتر از اینکه ذوق رفتن به غرب ودیدن فضای اونجا رو داشته باشم منتظر دیدن هرات و مناره ها ومسجد کاشی کاری شده باشم

ولی نمیدونم آیا همون ادیب افغان ویا عسکر مرزبان که سیاه سر ها رو احترام میکرد اگه ببینه توی ایران چطور جوون افغان به دنبال سیاه سر افغان (ایرانیش پیشکش)میفته  ونیشش رو باز میکنه تا شماره بده وسیاه سر فرار میکنه آیا از غصه دق میکرد یا نه؟

(یکی میخواد بگه تو برو مرد ایران و ادیب ایرانی که دق کردن  با دیدن پسر ایران که چنین کاری  میکنن جمع کن، دق کردن مرد افغان پیشکش)

نشت نشاء ونفحات نفت که مقاله هستن

سرلوحه ها رو هم نخوندم

داشتم به سبک تاریخ ادبیات کتابامون که آثار نویسنده را رومیشمردم تا حفظ کنم برای امتحان

آثار امیرخانی رو از پشت کتابش میشمردم که یک دفعه به این فکر کردم که شاید یک روزی هم یه بخشی از کتابای امیرخانی رو مثل کتابای جلال آل احمد یا سیمین دانشور ویا نویسنده های دیگه  بزارن تو ادبیات و بالاش یه بخشی از زندگی رضا امیرخانی که متولد سال 52 و آثارش......

و دانش آموزایی که جلوی سوال که بیو تن از کیه بنویسن مرحوم امیرخانی........

 از اینکه یه نویسند ه ای تو ی کشور ازنوع امیرخانی داریم که منتظر خوندن آثار بعدیش هستم  خوشحالم

و فکر میکنم الان بتونم به حرف میلاد دخانچی که زمان کلاس مستند نویسی  گفت امیرخانی آدم پُری هستش وتا میتونید با سوال پرسیدن بمبارونش کنید و من اون موقع سکوت پیشه کرده بودم  چون نمیدونستم باید چی بپرسم و چطوری

ولی الان حاضرم ساعت ها بشینم  و با پدرلی جی صحبت کنم و ازش کلی سوال بپرسم  ولی مطمئنا پدرلی جی اونقدر کار داره که وقت نمیکنه با ما هم صحبت بشه مگر اینکه تو یه کارگاه دیگه  زیارتش کنیم و بمبارونش ،

مهم نیست امیرخانی از نظر سیاسی چه آدمی هستش ومن هیچ وقت با سیاست در مورد هموطن هام که نه درمورد هیچ کس قضاوت نمیکنم چون کلا حق قضاوت ندارم

مارو چه به اینکه بگیم این خوبه این بد،حالا هر وقت امیرخانی خواست بشه نام زد ریاست جمهوری ویا مجلس یا هر چیز دیگه ای که موضعش مهم بود اون موقع فکر میکنیم ببینیم این مرد فرهنگی کشور کدوم طرفیه!!!!

 حالا نمیدونم نظر امیرخانی چقدر میتونه تاثیر تو تصمیمات مملکتی داشته باشه که موضعش اونقدر 88مهم بود که باعث شد یه سری از بچه مذهبی ها نسبت به امیرخانی گارد بگیرن

جالب اینجاست که نه فقط امیرخانی که در مورد همه اولین سوال اینه که   به موسوی رای دادی یا احمدی نژاد!!!اگه بگه مو سوی سایه رو هدف گیری و با تیرشلیک !!!!

یعنی هر کی به احمدی نژاد رای داده مفهوم ولی فقیه رو میفهمه!!!!!!!!!

اینا رو گفتم به خاطر حواشی ای  که قبل کارگاه بین چند نفر پیش اومده بود و من دلیلش رو نمیدونستم

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی 1:تنها بهای خوندن کتابای رضا امیرخانی جلد کردن کتابا بود که حاضرم همین بها رو بابت خوندن سایر کتاب ها بدم !!!!!!!!!!!!

پی 2:همونطورکه گفتم کتاب های امیرخانی مثل کتاب های سایر نویسنده های ایرانی مثل فهیمه یا م.مودب پور نیست  که همینطوری بشه در موردش صحبت کرد،محافل میخواد

وقتي سال 78 رمان "من او " از آقاي امير خاني رو خوندم كلي لذت بردم. مدت ها بود تو كف يك داستان متفاوت و خوب بودم. اين رمان عطشي كه داشتم رو فرو نشوند.  رمان نويد دهنده ورود نويسنده اي عالي به وادي ادبيات ايران بود. نثر متفاوت و شيوه روايت طوري بود كه رمان رو از رمان هاي همان سال ها كه خونده بودم متمايز مي كرد . نمي دونم چقدر فكرم درسته ولي من اين احساس رو داشتم. اما نمي دونم چرا وقتي  رمان  بعدي كه خوندم كلي تو ذوقم خورد. نه اينكه رمان "بي وتن" رمان خوبي نباشه اتفاقا اونم تو سبك و ساختار و حتي داستان خيلي خوب بود اما احساس مي كردم نمي تونم با قضاوت هاي نويسنده  كنار بيام. هر چند مي دونم اين حق هر نويسنده اي هست كه تو نوشته هاش عقيده اش رو صريح بيان كند. اما درهر صورت من ديگه نتونستم كتاب هاي ديگر نويسنده رو پيگيري كنم.تا آستانه خريد كتاب ها مي رفتم ولي در آخرين لحظه كتاب رو تو قفسه كتابفروشي مي گذاشتم حتي اين حالت براي خودم هم هنوز عجيب هست.در هر صورت  چند وقت پيش بازم همين حس تو كف بودن يك رمان خوب بدجوري مشغولم كرده بود كه ياد كتاب من او و آقاي اميرخاني افتادم و عزمم رو جزم كردم كه آخرين كارش رو بگيرم. مي تونم بگم فوق العاده بود. بقدري داستان جذاب و پر كشش هست كه يكضرب ( حتي به دو ضرب هم نكشيد) تا آخراون رو خوندم. ساختار وفضا سازي داستان و شخصيت پردازي اون بيشتر تصويري هست .من كه احساس مي كردم دارم يك فيلم مي بينم . در اول رمان فكر كردم با يك فيلم جاده اي روبرو هستم. (عاشق فيلم هاي جاده اي ام). اما در آخرهاي رمان باز همون حس نامربوط سراغم اومد. نمي دونم چرا نمي تونم با قضاوت هاي صريح كه در داستان احساس مي كنم كنار بيام. در هر صورت بي خيال اين جنبه مي شم و فقط به زيبايي داستان و روايت فكر مي كنم. داستان در اواخر زمان شاه مي گذرد. در همه دنيا سه زمان داريم تو ايران اين چهارمي ست.زمان شاه!

لپ كلام جوانمردي ست. رسم جواني و جوانمردي مردم داري ست٬ دست ضعيف را گرفتن و حق و ناحق را در نظر داشتن. هميشه براي رضاي خدا كار كردن. اميد كه هميشه همين طور باشيم و دعا كنيم كه در دارا بودن اين صفت خدا كمك مان كند.

اگر واقعا مي خواهيد از خوندن يك داستان لذت ببريد حتما اين رمان رو بخونيد.

******************************************

رمان: قيدار

نويسنده: رضا اميرخاني

ناشر: نشر افق چاپ سوم 1391  296 صفحه

ايراد از نجوايي است در دل زن كه به زبان نمي آورد٬ اما مي فهمد كه در دنيا هيچ زني به خوش بختي او نيست... ايراد از اين خوشبختي زيادي است در كنار سوراخ جوراب... " ص10 "

سقف خانه درويش٬ آسمان است... " ص11 "

ايراد از قيدار بود كه عادت ش مهمان شدن نبود٬ عادت ش مهمان كردن بود... " ص15 "

=====================================
515
نصف جهان: گزارشي از بازار كتاب و موسيقي اصفهان/كتابخواني زير لواي سه گاهي
http://www.nesfejahan.net/cms4/editorial.asp?id=1287388997
...-شهریور91

“رضـا امـيـرخـانـي” را قـطـعـاً اگـر نشناسيد، حداقل نامش به گوشتان خورده است. اميرخاني در سال 74 كتابي را منتشر كرد كه نتيجه‌اش براي او شايد طي كردن ره صدساله در يك شب بود؛ كسي كه پيش از آن هيچ نامي از او در ادبيات اين كـشـور نـبـود، حـالا بـا چـاپ “ارمـيـا” جـايزه 20‌سال ادبيات داسـتــانـي ايـران را دريـافـت كـرده بـود. هـرچـنـد خيلي‌ها عقيده دارند، بهترين كتاب اين نويسنده خـوش‌ذوق،‌رمـان “مـنِ‌او” اسـت كـه در دومين جـشـنــواره مهـر هـم مـورد‌تقـديـر قـرار گـرفـت و بـه‌عـنـوان يـكـي از سـه كـتـاب بـرگـزيـده منتقدان مـطـبـوعـات و سـه كـتـاب بـرگـزيـده سـال‌79 هم انتخاب شد. از اميرخاني كتب ديگري هم چاپ شده كه معروف‌ترينشان “بي‌و‌تن” است.

اما در نمايشگاه كتاب امسال،‌كتاب جديدي از او رونمايي شد كه اين روزها در ميان پرفروش‌ترين كتاب‌ها قرار گرفته اسـت. “قيـدار” نـام جـديـدتـريـن كتـاب اميرخاني اســــت كــــه بــــه‌زعــــم خــــودش “رمـــان نـيـســـت”. كتاب،‌پيوندهايي با “جهان پهلوان تختي” دارد و سعي مي‌كند مرام پهلواني و عياري را كه در ايران بسيار مورد‌توجه بوده دوباره زنده كند. به بيان ساده‌تر، قيدار (كه نام قهرمان كتاب هم هست) در حـسـرت آن مـرام و منشي است كه امثال تختي درپيش گرفته بودند.
=====================================
514
نسل شصت: زندگی در رمان
http://bimemoj.parsiblog.com/Posts/13/
جامانده-شهریور91 

=====================================
512
یا اباصالح: تحلیل تابستانیِ من
http://aba-saleh-almahdi.blogfa.com/post-213.aspx
منتظر صالح-شهریور91
درجه ی جوشش کتاب خوندن این مدت بالا رفته. خیلی. یک دلیلش هم به خاطر نبودن موبایل هست!!:دی یکی از این کتاب ها قیدار امیرخانی بود. کتابی که یه مــــــرد کاملا ایرانی و حق را توصیف کرد... با خوندن اون کتاب تازه فهمیدم چقدر دلم یه مــــــــــــرد به این شکل میخواد که فقط ببینم! دلمو خوش کنم که هنوزم وجود داره! نسلشون منقرض نشده!... همین!
=====================================
511
کتاب افق: پُرفروش‌های «کتاب افق» در هفته‌‌ای که گذشت
http://ofoqbook.blogfa.com/post/74
...-شهریور91

از شنبه چهارم شهریورماه تا پنج‌شنبه نهم شهریورماه

1.    شب‌های روشن، فئودور داستایفسکی، ترجمه‌ی سروش حبیبی، نشر ماهی
2.    اندازه‌گیری دنیا، دانیل کلمان، ترجمه‌ی ناتالی چوبینه، نشر افق
3.    قیدار، رضا امیرخانی، نشر افق
4.    سرزمین نوچ، کیوان ارزاقی، نشر افق
=====================================
510
تبیان:  يادداشت‌هاي يك سفر باورناپدير

http://www.tebyan.net/Weblog/asedjavad/post.aspx?PostID=279998
آسدجواد-شهریور91

از اين حرفا بگذريم، اين هم رزق امروزم، كه كاملا اتفاقي از صفحه ۶۰ "قيدارِ" "اميرخاني" نصيبم شد:

اگه شهر بودم : شیراز

باز هم پیغام بری دیگر …

رمانی دیگر از رضا امیرخانی که به نظر من او بوسیله همین رمان هایش امیرخانیشد.

بعد از درخشش ارمیای امیرخانی و ادامه ی این درخشش در «بیوتن»، ولو کمرنگ تر از ارمیا، این بار او دست به دامان پیامبری دیگر شده است تا باز هم داستانی دیگر و شخصیتی دیگر بر پایه ویژگی های بارز این پیامبران الهی بنویسد. قیداری که به گفته نویسنده صفتش “مدارا”ی با مردمان است و به زیبایی هرچه تمام تر این ویژگی را در کتاب «قیدار» و شخصیت قیدار نمایان کرده است.

قیدار، رمانی که با مرسدسِ کوپه ی کروک آلبالویی متالیک شروع به حرکت کرده و با گاومیش دوازده سیلندر دور میگیرد و در نهایت با براق سپیدرنگ بالدار پایان می یابد. شخصیت گاراژداری جوانمرد که در تهران و جاده های ایران شهره ی خاص و عام است. کل داستان هم بر محوریت ازدواج قیدار با دختری ،به نوعی خطاکار و توبه کرده، بنام شهلا می چرخد که بسیاری از شخصیت های این داستان هم به شهلا وابسته است. در واقع به نوعی تمامی مفاهیم مد نظر نویسنده در قالب اتفاقات رخ داده برای قیدار و شهلا از حین عقد تا رفتن زیر یه سقف گنجانده شده است. 

برخی از دوستان قبل و حین مطالعه این کتاب گفتند این اثر امیرخانی نسبت به دیگر آثارش ضعیف تر است ولی من باز هم میگویم، امیرخانی است. شاید تغییر سبک ملایم رمان نویسی امیرخانی در این اثرش به گونه ی نوعی ضعف برای برخی خوانندگان آثارش نمایان شده باشد. رمانی که در آن امیرخانی هیچ اظهار نظر سیاسی! نکرده است و به جز پدری و پسرش، به هیچ شخصیت سیاسی دیگر نپرداخته است.

یکی از ویژگی های بارز این رمان بیان تفکرات شیعی و اسلامی به زبانی و به شیوه ای جدید باشد. بیانی که سرشار از جذابیت است. مانند وقتی که به ناصر اگزوز هدفش را از آچارکشی اتول های صفر کیلومتر پیش درویش مکانیک اینطور میگوید:

« ماشین هام را صفر می فرستم پیش درویش مکانیک، تا پیچشان را باز کند و دوباره با وضو ببندد، با نفس حقش سفت کند پیچ ها را از سر … از کارخانه ی آلمانی اش بپرسی، هیچ خاصیتی ندارد این کار، اما وسط جاده و بیابان، بچه های گاراژ قیدار خاصیتش را بخواهند یا نخواهند، می فهمند … اتول هم باید موتورش صدای « هو یا علی مدد» بدهد و چرخش به عشق بچرخد …»

فکر کنم بیشتر از این چیزی نگم بهتر باشه، باقی رو خودتون تو کتاب بخونید بهتره …

=====================================
507
جاقارته: وراجی
http://zukh.blogfa.com/post-94.aspx
شوشه-شهریور91
او با شما از وقایع 531 قبل از میلاد گرفته تا جنگهای سی ساله ی فرانسه و انگلیس و قرارداد ترکمانچای تا بازی سوپرجام بارسا و رئال در سال2012 ، هولو کاست، قیدار امیرخانی، جدایی نادر از سیمین(به همراه نقد)، زلزله ی آذربایجان، آلبووم جدید محسن یگانه، سال تولد ملکه انگلیس، افشا گری های ویکی لیکس ، آموزش های قبل از ازدواج و . .. صحبت میکند.
=====================================
506
وبلاگ: فاندا!

چند وقتی است همه چیز را دسته بندی شده نوشته ام و شما که خیلی کارت درست است لطف کردی و بخش بخش خواندی و نظر دادی و انشا الله که مثمر ثمر بوده و مستمر هم باشد . اما  فی الحال اگر اجازه بدهی چون کمی کم حوصله هستم به سیاق سابق چند نکته ای را تیتر وار عرض کنم

 الف / مشکل ما یکی دو تا نیست  / رضا امیر خانی را که میشناسید // کم کار نکرده این بشر کم زحمت نکشیده این جوان / کم جان نکنده برای احیا ی فرهنگ این مرز و بوم/ اما نمیدانم چه دردی در ماست که وقتی یکی از هم نسلانمان گل میکند بجای اینکه در دل ذوق کنیم از سر بلندی او ،، انگار چرخمان پنچر می شود// اقا شما ( که یک دهم امیر خانی هم خروجی نداشتی) نظرت راجع به تحریر کلمات او چیست؟ ... همین یک کلمه را از تعدادی از دوستان سوال کنید ببینید چه ادا و اصول هایی که از خودشان بیرون نمی ریزند... و چه حرفها و چه نسبتهای ناروا و...

برادر دردت چیست؟ ببخشید البته.. ولی چرا نمی توانی ببینی کسی اوج میگیرد؟  پدر جان  جا برای همه هست.. ایده هم به اندازه ی کافی موجود می باشد.. چرا فکر میکنی اگر فلان نویسنده بلند شد یعنی من و تو کوچک شدیم؟  نه به جان خودت... کمی بزرگ بشویم ...  برادرِمن، یک دهم انکه از او ایراد میگیری خروجی بده بعد اینهمه .....

بی شک قیدار  رضا امیر خانی اثریست که می تواند رضا را مرضی پروردگار کند و راه و رسم داستان نویسی که هیچ.. استفاده از وجه مثبت عنصر خیال را هم مصداق و مثال شود. اگر رضا هیچ نوشته ای جز همین قیدارش نداشت باز هم بار خودش را به اندازه ی کافی بسته بود ... چقدر این اثر زیباست و اگر بگذریم از سیر عرضیِ روایت دراماتیکش ،،  که لاغر تر از منِ اوست.. یکی از بهترین اثار در ادبیات ایران معاصر است که ارزش تاثیرات اجتماعیش را بایست بیست سال دیگر به نظاره نشست... رضا جان احسنت بر شما...

=====================================
503
به نام آنکه دل ها را جلا داد: شی به نام قیدار

http://khergheh.persianblog.ir/post/20/
حسین-شهریور91
اول از همه ناز شصت آقای امیر خانی که جان داد به داستان انقلاب وشد سرمایه برای ادبیات ارزشی .کسی که توی هیاهوی داستان های ضعیف پروبال داستان ارزشی رو نچید وگذاشت همه اوج گرفتن داستان خوب رو ببینند واینکه سبکی مخصوص ودلچسب رو داد به ادبیات با طرز نوشتنی که مخصوص خودشون هست وباید بهش افتخار کنه وما هم باید .

شما بخوان داشی به نام قیدار.نوشته ای به سبک داش آکل با مرام اسلامی و دارای
مسلکی عرفانی با ته مایه های پهلوانی وتختی مرامی، وقتی که خوب ورز دادی و چفت
وبست هم گذاشتی می شود قیدار، تازه شاهرخ را هم تو بگذار به حساب رقیب داش آکل یامیتوانی
شعبان بی مخ حسابش کنی .

طیب
مرامی انقلاب رو هم بینداز پشت قباله قیدار وسید گلپا را هم بگذار به حساب مرادش
البته با شیوه ملامتیان  و تا سر خواننده
در تفکر ماجرای قصه است ، لیلا ومجنون طی الزمان وزمینی می کنند تا این دو کفتر
عاشق  را درست تا خود خرمشهر بیاری. تازه
معلوم نیست بعدا از ویکیلیکس یا جای دیگه درز نکنه که آن دو مرغ عاشق پایشان تا
آذربایجان وکمک به زلزله زدگان باز شده است که بعید هم نیست تازه باید مراقب باشی
خطی به چهره قیدار نیفتد واین قصه را وا می دهد . خلاصه کلام که از قلم اعجاز
بلند می شود و از قصه دود. البته شما دود را بگذار به حساب اگزوز.الغرض که باید
گفت کتابی که از لحاظ فنی نوشتاری و سبک نویسنده توانا ی آن آقای امیر خانی بهترین
آن اما شاید از لحاظ داستان در کنار ازبه.عرضی نیست والسلام

=====================================
502
هاهوت: برای امیرخانی و همه قیدارهایش
http://www.hahoot.com/archives/%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AE%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D9%87%D9%85%D9%87-%D9%82%DB%8C%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D9%87%D8%A7%DB%8C%D8%B4
رضا-شهریور91

=====================================
501
ل م: اولین پست من
http://lammim.blogfa.com/post/1
مهدی ابراهیمی-شهریور91