...اين سوتر، شجاعي و مستور و اميرخاني هم چون تيراژ بالا دارند، نويسندگانی دولتي‌اند و بس...

از نظر اين جوانك، داستان‌نويس كسي است كه سالي يك داستان كوتاه بنويسد و هر هفت، هشت سالي يك مجموعه لاغر (مثل آنچه خودش منتشر كرده) در بياورد و دايم سرش توي كتاب‌هاي نويسندگاني باشد كه به دهه شصت و هفتاد امريكا و اروپا تعلق دارند، اما او تازه كشف‌شان كرده است...

پرده سوم :

صبح روز بعد آمبولانسی که بیمار قلبی داشت و مثل برق و باد از ترافیک رد می شد...و دلی که آرام نبود ... سطر بعد ... طبقه 4...سی سی یو 3  ... بیمارستان ... بیماری که روی تخت  " بیوتن " می خوند ...

و آدمایی که برای سلامتی بیمار دعا می کردن ... یه جوان که هیچ وقت هیچ مشکلی نداشت ...اصلن امکان نداره ... یعنی  "تو" مشکل قلبی داشتی ؟ نکنه چیزی ناراحتت ... و سوالاتی که بی ارتباط با این مشکل بود و نبود ...

البته بعضی ماهی گیرها اشتباه می کنند و روی شکم ماهی سنگ می گذارند تا بالا و پایین نپرد! علم می گوید ماهی به خاطر دور شدن از آب، به دلایلی طبیعی، می میرد. اما هرکس یک بار بالا و پایین پریدن ماهی را دیده باشد، تصدیق می کند، که ماهی از بی آبی به دلیلی طبیعی نمی میرد. ماهی به خاطر آب خودش را می کُشد!*

*از بیوتن جناب امیرخانی!

پ.ن1: دارم بیوتن میخونم. این شخصیت ارمیا، نیمه ی سنتی و مدرن مغزش منو خیلی یاد خودم میندازه! فکر میکنم آدمای مذهبی، یالااقل امثال من که سعی میکنن مذهبی باشن، تو این دنیای مدرن، خیلی پریشان میشن اگه قوی نباشن. یعنی مفاهیم ذهنیشون میریزه به هم. خیلی قر و قاطی میشه! دقیقتر بخوام بگم، احساس میکنم من هیچ ایدئولوژی ای ندارم دیگه! انقدر که در محیط های متناقض غرق شدم. یعنی من اگر بگم عقیده ای رو که دارم، ندارم دروغ نگفتم! چون در عین حال که اون عقیده رو دارم اون عقیده رو ندارم! یک درجه بالاتر از جدال نیمه ی سنتی و مدرن ارمیا...مثال ساده ش قضیه ی رشته م. من به همون اندازه که میخوام خودمو وقف بقیه آدما کنم به همون اندازه میخوام فقط برای خودم زندگی کنم. یا دقیقا به همون اندازه که عاشق ادبیاتم ازش متنفرم!یا راجع به این متنم من یک درجه بالاتره مشکلم... یک ماهی عادی رو وقتی میندازن بیرون دریا از بی آبی خودشو میکشه ولی اون عکسه رو میبینید؟ من خودمو از آب میندازم بیرون بعد به خاطر بی آبی خودمو می کُشم!