خدا بیامرزد امواتت را آقا رضا! چند بار نزدیک بود گریه ام بگیرد! الآن یک جورایی دارم له له میزنم برای هرات!

دمت گرم و سرت خوش. منتظر کتاب بعدی هستیم.

تمام کتاب های این مردک را - به فارسی پارسایان افغانی بخوانید - لاجرعه خوانده ام.

--------------------

کتاب جانستان کابلستان را اگر خودم می نوشتم، تقدیم می کردم به پدر و مادرم که جوان های طبقه ی کارگر و فرودست را شاید به اندازه ی خود ما دوست دارند.

توصیه می کنیم این کتاب را بخوانید، پیش نیازش فارسی بلد بودن است.

-----------------------------

"ایران را قدر بدانید .."

در نمايشگاه کتاب امسال، کتاب «جانستان کابلستان» که شرح سفر اميرخاني به افغانستان است، توسط انتشارات افق به علاقه مندان آثار اميرخاني عرضه شده است و اين اثر ۳۰۰صفحه اي اميرخاني در صدر فروش انتشارات افق قرار گرفته و طبق اخبار رسانه ها جزو کتاب هاي پرفروش نمايشگاه بيست و چهارم بوده است.رضا اميرخاني نويسنده سفرنامه جانستان کابلستان در گفت وگو با خراسان با اشاره به اين که اين سفرنامه در ۳۰۰صفحه و در ۹فصل تاليف شده است، مي گويد: جانستان کابلستان شرح سفر من به افغانستان در سال۸۸ است اگر چه اين کتاب يک سفرنامه صرف نيست و اوضاع سياسي، اقتصادي، فرهنگي و معيشتي مردم افغانستان و ترسيم تاريخ و آينده سياست و اقتصاد آن کشور را نيز در بر مي گيرد.اميرخاني درباره اين که باز هم اثري ديگر از او با استقبال مخاطبان روبه رو شده و جزو آثار پرفروش نمايشگاه بيست و چهارم کتاب بوده است، با خنده مي گويد: اين که اين کتاب جزو پرفروش هاي نمايشگاه امسال بوده يا نه را بايد مسئولان انتشارات افق اعلام کنند.

http://noktebin.blogfa.com/post-6.aspx

بسم الله 
خواندن این نوشته را که در اصل ،به درد کسی نمی خورد ، توصیه نمی کنم. خاصه آنها که هنوز کتاب را نخوانده اند...کدام کتاب ؟

جانستان کابلستان را می گویم...
داستان زائر مشهدالرضایی که دفعتا تصمیم می گیرد برود افغانستان.
یکروزه از همان جا ویزا می گیرد و یا علی مدد !

داستانِ مسافر افغانستان .مسافری که نمی داند دقیقا چرا به این سفر آمده...
داستان اولین سفرخارجی! کودکی یک و نیم ساله .
داستان راستان ...
جانستان !
جانستان کابلستان ...

کتاب با مقدمه ی قشنگی شروع میشود. فتح دماوند.
قلم همان است که انتظارش را داریم.
قلم، قلم جلال است انگار. کم و بیش با همان ویژگی ها.
دیگر از این هم بهتر؟

راستش من نقد نوشتن بلد نیستم.
فصل های کتاب همگی دوست داشتنی اند. کَش دارند. عجیب دلکش اند.

برای همین ذوق زده و شنگول تکه هایی را که به جانم نشسته،روایت میکنم:

ماجرای فتح دماوند،خیلی خوب از کار درآمده بود (هنوز هم از یادآوری صحنه ای که رضا می ایستد و تنفس می خواهد و دو نکته ی مهم !! را متذکر میشود ،خنده ام می گیرد.عاشق آن دو نکته ام!)

خیلی روشن جماعت کُرد دارند جلوی رویم میزنند و میرقصند و آن پیرمرد شمالی گویی در کسوت استاد دانشگاه هنوز هم دارد آداب کوهنوردی را آموزش می دهد...و خلاصه همه چیز زنده و روشن و رنگی است.

حالا در عین ذوق زدگی باید بگویم یک اشکال با مزه هم وجود داشت :
نویسنده در روز دوم ، ساعت ده صبح راه می افتد به سمت قله و هشت ساعت بعد یعنی حدود چهار و نیم بعد از ظهر! ...قله را میزند. البته ده و هشت می شود هجده ...!!
اصلاحی صورت می گرفت بد نبود.

***

فصل اول ، مشهورات هرات است.
ایست بازرسی و آن سرباز افغان را به یاد دارم.

همین اول داستان تکلیف خواننده و نویسنده روشن می شود .
با مردمان جوان مردی روبرو هستند.
افغانی غیور است....خودش خواهر و مادر دارد....پشتون غیرت دارد....

همه چیز در این فصل عالی جلو می رود...فقط گیر کار آنجایی است که یک هو از لابلای سطور کتاب نفحاتی بلند می شود که بوی نفت می دهد.این برای همچو منی زور داشت. حوصله ی فکر کردن به تمرکز گرایی در سیستم برق رسانی ایران را نداشتم آن هم وسط سفر به هرات !
این جاها را تند تر می خواندم تا برسم به گفتگوهای بین افغان ها ...خلیفه و تاجر و...
و چقدر خوشم آمد از عبارت علی کرم الله وجهه...عبارتی که قبل تر هم شنیده بودم اما این بار از زبان افغان های داستان ، انگار صفای مضاعفی داشت.

یک چیز دیگر ، تا پایان کتاب شما با مطالبی روبرو می شوید که  نویسنده آن اطلاعات را بعدتر در تهران نشسته و بعد از تحقیق و مطالعه، به کتاب اضافه کرده .این ها دقیقا حکم ساندویچی های وسط خیابان را دارند.خوبند ها ... ولی کفر آدم را در می آورند. سرعت گیر اند و باعث زحمت.
یعنی فایده شان را همه قبول داریم ولی خب پدر  ماشین را هم در می آورد دیگر! ما که این مطالب را لادست همان افاضات نفتی ! میگذاشتیم و گازش را گرفته عبور می کردیم(جناب نویسنده ! شرمنده ی شما هم هستیم. آن برگه ی جریمه را غلاف بفرمایید لطفا ! )
ورود به هتل و مهمان نوازی افغان ها هم شیرین بود.به یاد دارم لحظه ی دلچسب فارسی پر کردن فرم هتل را...
و آن افاضه گادامر را هم.
...