عبدالله شهبازي: اگر رضا امیرخانی پا می‌گیرد؛ تصادف است!
|
| عبدالله شهبازي: اگر رضا امیرخانی پا می‌گیرد، ناشی از برنامه‌ریزی و مدیریت صحیح با هدف کشف و پروش نخبه در حوزهٔ ادبیات و رمان نیست؛ تصادف است! ده‌ها رضا امیرخانی، و شاید بهتر از امیرخانی، نابود شدند و این‌یکی تصادفاً جلوه کرد. در مقابل، سرانگشتی تعدادِ مدیران و کسانی را که در حوزهٔ «تولید فرهنگ» -حداقل در یکی دو دههٔ اخیر- به نام و نان رسیده‌اند حساب کنید و صلاحیت علمی آنان را بسنجید. و نیز توجه کنید به کارکنان کثیر مؤسسات و نهادهای فرهنگی، از شورای‌عالی انقلاب فرهنگی تا نهادهای فرهنگی فلان شهرستانِ دورافتاده، و بودجه‌ای که صرف «امرار معاش» آنان می‌شود. این «امرار معاش» معقول نیست؛ در برخی موارد واقعاً غارت است.
مؤسسات و نهادهایی را می‌شناسم که نام «فرهنگ» و «پژوهش» بر خود دارند ولی در عمل «تیول مادام‌العمر» این و آن هستند. چند مؤسسه و مرکز تحقیقات پرهزینه را می‌شناسم که واقعاً دیدنی است. یکی‌شان را مثال می‌زنم که در حوزهٔ علوم انسانی نیست. سری به این مرکز در نیاوران بزنید. بنزهای گرانقیمت تشریفاتی و کارمندان دل‌ربا فراوان دارد، ولی محقق ندارد. همه در خدمت یک نفرند: رئیس مادام‌العمر مرکز! این «این و آن‌ها» را بهتر است «از ما بهتران» بنامم.
اشا: این‌طور که شما می‌گویید، اغلب این نهادها بی‌اثرند و کارشان چندان بازده ندارد. بله؟
●شهبازی: سال‌ها پیش، آقای هاشمی رفسنجانی -رئیس‌جمهور وقت- صحبت‌هایی کرد دربارهٔ درخشش نخبگان ایران در المپیادهای جهانی. من بلافاصله مقاله‌ای نوشتم از سرِ درد، که در بایگانی سایتم موجود است، با عنوان: «درخشش و دیگر هیچ!» این مقاله را حتماً بخوانید.
مصاحبه‌ي خواندني عبدالله شهبازي را در سايت خانه كتاب آشا مطالعه فرماييد.
|
|
|
